بیش فعالی و 3 علامت آن

بیش فعالی

خانم دکتر بچه ام الان ۵ سالش هست و دو سال پیش بردم پیش روان پزشک و متخصص مغز و اعصاب گفتند این دارو ها رو مصرف کنه چون بیش فعالی دارد. گفتار درمانی و کار درمانی لازم ندارد. الان دو سال بعد از اون میبینم هیچ پیشرفتی نکرده است.

اگر شما هم چنین مشکلی دارید و یا تمایل به مشاوره دارید با متخصصان گفتار درمانی، کاردرمانی، روانشناسی و مشاوره تبریز مشورت نمایید برای دریافت مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید.

بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز چیست؟

اختلال بیش فعالی و کمبود توجه یک اختلال عصبی است که با مشکلات در توجه، بیش فعالی و رفتارهای تکانشی مشخص می‌شود. این اختلال معمولاً در کودکی تشخیص داده می‌شود، اما می‌تواند در بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد.

علائم اصلی بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

کمبود توجه: مشکل در تمرکز بر روی یک کار، فراموشکاری، حواس‌پرتی آسان و مشکل در سازماندهی کارها.

بیش فعالی: تحرک بیش از حد، مشکل در نشستن آرام، احساس بی‌قراری و تند صحبت کردن.

رفتارهای تکانشی: عمل کردن بدون فکر، مشکل در انتظار نوبت و قطع کردن صحبت دیگران.

انواع بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود:

بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز با غلبه‌ی بی‌توجهی: در این نوع، علائم بی‌توجهی بیشتر از علائم بیش فعالی و تکانشی است.

بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز با غلبه‌ی بیش‌فعالی/تکانشی: در این نوع، علائم بیش فعالی و تکانشی بیشتر از علائم بی‌توجهی است.

بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز ترکیبی: در این نوع، ترکیبی از علائم بی‌توجهی، بیش فعالی و تکانشی وجود دارد.

دلایل بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

علت دقیق بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز هنوز مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی، محیطی و عوامل مربوط به ساختار و عملکرد مغز در ایجاد آن نقش دارند.

تشخیص بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

تشخیص بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز بر اساس معاینه بالینی، مصاحبه با والدین و معلم و همچنین استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد انجام می‌شود.

درمان بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

درمان بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز شامل ترکیبی از روش‌های مختلف است که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دارودرمانی: داروهای محرک مانند متیل فنیدات معمولاً برای درمان بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز تجویز می‌شوند.

درمان رفتاری: درمان‌های رفتاری مانند آموزش مهارت‌های خودکنترلی، مدیریت زمان و سازماندهی می‌توانند به بهبود علائم کمک کنند.

درمان‌های مکمل: برخی درمان‌های مکمل مانند تغذیه مناسب، ورزش و مدیتیشن نیز ممکن است مفید باشند.

زندگی با بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

زندگی با بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما با درمان مناسب و حمایت خانواده و دوستان، افراد مبتلا به بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز می‌توانند زندگی موفق و رضایت‌بخشی داشته باشند.

گفتاردرمانی در بیش فعالی

اون لحظه توی ذهنم داشتم به این فکر میکردم که اگر یه مقدار زودتر به گفتار درمانی و کار درمانی آمده بودند، نه مادر و پدر و نه بچه بیچاره آنقدر اذیت نمیشدند. بچه ای که حالا به هر دلیلی نتونسته ارتباط برقرار بکند و فقط وقتی داد و بیداد راه انداخته و گریه کرده به خواستش رسیده است. تنها راه ارتباط را گریه میداند. بچه ای که به خاطر مشکلات حسی و رفلکسهای غیر طبیعی دهان نتونسته غذا بخورد و حرف بزند.

گفتاردرمانی در بیش فعالی و شروع گفتار درمانی:

متخصصان طبق معمول در مرکز جامع گفتار درمانی و کاردرمانی یاشام توی آذربایجان و تبریز روند درمان را توضیح دادند. مادر سراپا گوش بود و انگار که روزنه امیدی براش باز شده بود در تلاش بود که این نور امید بیشتر بشود، روند درمان رو داشتم تو ذهن خودم مرور میکردم و آروم آروم براش توضیح میدادم.

برنامه ریزی برای شروع درمان بیش فعالی:

توی مرکز یاشام متخصصان گفتاردرمانی و کاردرمانی و روانشناسی باهم جلسه مشترک ارزیابی گذاشتیم و نیازهای کودک را بررسی و به جمع بندی رسیدیم.

گفتاردرمانی در بیش فعالی و مشکلات حسی و نخوردن غذا

اول باید مشکلات حسی رو برطرف میکردیم، غذا خوردنش باید حل میشد ولی به این آسونی نبود. چون ۵ ساله داره با سرنگ غذا میخورد

برنامه های درمانی کودک بیش فعال

باید یه تایم برای تحریکات حسی دهان و یه تایم برای گفتار و یه تایم برای غذا دادن به بچه سر جلسه جدا میکردم. باید یه تایم هم اختصاص میدادم به اینکه یه جلسه گروه درمانی داشته باشیم، برای دیدن غذا خوردن بقیه بچه ها تا تشویق بشود و یه جلسه برای مشاوره به پدر و مادر که چطور با لجبازی و گریه کودک برخورد کنند. کودک باید حتما از خدمات گفتار درمانی، کاردرمانی، روانشناسی و آموزش استفاده می کرد. راه پیش رو را جز به جز و جلسه به جلسه به مادر توضیح دادم و برنامه ماهانه کودک را در دفتر ارزیابی یاشام نوشتم.

اینکه تو چند ماه اینده قراره چه کارایی رو با کمک هم انجام بدیم و حالا که دارم این مقاله را مینویسم یک ماه از اون روز گذشته است و کودک هفته ای سه روز و هربار از یک جلسه گفتاردرمانی یک جلسه کاردرمانی یک جلسه روانشناسی استفاده می کند. بچه امروز یک بشقاب کامل قرمه سبزی خورد و قبول کرد چند قاشق هم از دست مامانش بخورد ولی هنوز به خونه تعمیم داده نشده است.

گفتار کودک: ۵۰ کلمه اول و جمله دو کلمه ای میگوید ولی هنوز راه پیش رو را هر جلسه برای مادر شرح میدم و برنامه های ماهانه را براش نوشته و الویت بندی و تغییر متناسب با یادگیری کودک را میدهم. تا لحظه ای دست از تلاش بر ندارد یک سال اینده برای این بچه خیلی سازنده و مهم خواهد بود.

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی یکی از رایجترین اختلالهای روانشناختی کودکان است. در۳۰ تا۴۰ درصد مراجعان به مراکز مشاوره کودک گزارش شده است. اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی یا نقص توجه و اختلال بیش فعالی برای درصد قابل ملاحظه ای از مراجعان به مراکز درمانی بزرگسالان نیز گزارش شده است.

نشانه های اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی در 4 حیطه

1- دامنه توجه کوتاه: تمرکز و توجه کوتاه که غالبا برای دیگران ناامید کننده است.
2- حواس پرتی: محرکهای محیطی باعث انحراف از تکالیف در دست انجام می شود.
3- تکانش گری-بیش فعالی: عمل بدون فکر که غالبا اشخاص رادر معرض خطر قرار می دهد.
4- ناتوانی در هماهنگی با دوستان: نارسایی توجه و تکانشگری که به صورت مهارتهای اجتماعی ضعیف منعکس می شود.

شیوع اختلال بیش فعالی

مدارک موجود نشان می دهند که شیوع اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی در کودکان به جنسیت فرد وابسته است. محققان برآورد می کنند که پسران۳ تا ۱۰ برابر بیشتر از دختران تحت تأثیر این اختلال قرار می گیرند. با وجود این در جمعیت بزرگسالان، این تفاوت جنسیت از بین می رود.

علت بالا بودن درصد زنان بزرگسال که اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی دارند در مقایسه با دختران خردسال ممکن است ناشی از این باشد که منابع ارجاع به پسران نسبت به دختران که اختلال رفتاری آشکار مثل پرخاشگری، تحریک پذیری یا مزاحم دیگران شدن را بروز می دهند، توجه بیشتری می کنند. از سوی دیگر ممکن است بزرگسالان به جای رفتار آشکارشان به درمان اختلالهای توجه، مهارتهای سازماندهی و حافظه شان بپردازند.

تشخیص و ارزیابی بیش فعالی

سن شروع اختلال: ممکن است فقط برخی نشانه ها قبل از۷ سالگی ظاهر شوند . این نشانه ها باید برای ایجاد نارسایی توجه و تمرکز به اندازه کافی شدید باشند. به عنوان مثال روانشناسان ممکن است ثابت کنند که برخی نشانه های بیش فعالی و تکانشگری در کودکان وجود دارد، اما این نشانه ها هیچ صدمه ای به کارکردهای اجتماعی، تحصیلی یا خانوادگی وارد نمی کند. سن شروع نمیتواند معیار قطعی و مناسبی باشد.

فراوانی و شدت نشانه ها: نشانه ها باید غالبا اتفاق افتاده و با سطح تحول ناسازگار و ناهماهنگ باشند. متخصصان باید شدت نشانه را با مراجعه به شکل طبیعی که برای هر سن داده شده است، تعیین کنند.

شدت و فراگیری اختلال: اختلال باید در دو یا بیشتر از دو محیط شامل محیط اجتماعی، تحصیلی یا شغلی ظاهر شود. همچنین درجه اختلال از نظر بالینی باید از لحاظ شدت نشانه ها قابل ملاحظه باشد، این تغییرات باید با سطح تحول سن و جنس کودک نامتناسب باشد.

تداوم بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز: نشانه های اختلال توجه و تمرکز در فرد باید به مدت حداقل ۶ ماه بدون وقفه تداوم داشته باشد.

ویژگی های افراد دارای اختلال بیش فعالی توجه و تمرکز

فرد مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی ممکن است برخی از علائم زیر را نشان دهد: بی احتیاطی، در تمرکز مشکل دارد، روی یک موضوع نمی‌توانند تمرکز داشته باشند، مشکلی برای ماندن در کارها وجود دارد، به نظر می رسد که گوش نمی کند، در بعضی از وظایف بهتر از سایرین عمل می کند، در برنامه ریزی ، سازماندهی و اتمام به موقع کارها مشکل دارد. در یادگیری چیزهای جدید مشکل دارد

بیش فعالی در دوره نوزادی:

پی درپی گریه می کنند و به سختی آرام می شوند. اختلالهای خواب دارند مثل خواب آلودگی شدید و بدون واکنش، یا خواب ناکافی که منجر به بی قراری و بیش فعالی می شود. مشکلات تغذیه به خاطر اشتهای نامنظم، مشکل با مزه ها، مکیدن بد و ضعیف و گریه زیاد به میزانی که در فرو بردن غذا مشکل دارند.

بیش فعالی در دوره نوجوانی:

مشکلات انضباطی و تعارضهای خانوادگی، خشم و نوسانهای سریع خلق، مشکل با مسئولان، عزت نفس پایین، نا امیدی، بی علاقگی، فقدان انگیزه پیشرفت یا کوشش از علایم مشکلات کمبود توجه و تمرکز در دوره نوجوانی می باشد.

بیش فعالی در دوره بزرگسالی:

اعمال ضد اجتماعی و بازداشت توسط پلیس، تکانشگری بیشتر و پایداری توجه بیشتر، حافظه کلامی و غیر کلامی ضعیفتر، الکلیسم یا دیگر اختلالهای سوء استفاده از مواد، ضعف در برنامه ریزی برای آینده، تشخیص و درک نادرست زمان از علایم کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی در دوره بزرگسالی است.

درمان اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

درمان بیش فعالی شامل ترکیبی از روش های مختلف، از جمله دارو درمانی، گفتار درمانی، کاردرمانی، رفتار درمانی،  روان درمانی و تغییرات در سبک زندگی است. مهم است که به خاطر داشته باشید که هیچ رویکردی برای همه افراد مبتلا مناسب نیست. بهترین برنامه درمانی با توجه به نیازها و شرایط فردی هر شخص تعیین می شود. در اینجا به برخی از راهکارهای درمان بیش فعالی اشاره می کنیم:

داروهای محرک در اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی:

داروها خود به دو دسته محرک و غیر محرک تقسیم می شوند. نوروفیدبک نیز می تواند به این افراد تا حدودی کمک کند. درمان باید به نوع و شدت نشانه ها، نگرش خانواده به درمان و سطح تحولی درمان بستگی دارد. اصطلاح« محرک» نوعی برچسب قدیمی است که کنش کامل داروهای روان محرک در مغز را بطور دقیق توصیف نمی کند.

داروهای روان محرک به سرعت جذب مغز شده، در خون به بالاترین سطح رسیده و بر رفتاری که در طی یک تا سه ساعت روی می دهد، تأثیر می گذارد. داروهای محرک باعث افزایش فعالیت سلولهای عصبی در قسمتهای مختلف مغز می شود. آنها همچنین باعث افزایش بازداری مخصوصأ در نئوکورتکس و قسمتهای پیشانی مغز می شود. نتایج فعالیت یا تحریک کردن این داروها باعث ایجاد نوعی حالت آگاهی می شود که باعث جلب توجه می شود.

نتایج عملکرد بازداری، ممانعت از ورود محرکها و پاسخهای ناخواسته است. این وضعیت به بیمار اجازه می دهد از بین بسیاری از محرکهای احتمالی به محرکهای مناسب و مورد نظر توجه انتخابی داشته باشد. این داروها در ابتدا با افزایش دسترسی به دو انتقال دهنده عصبی یا ترکیب شیمیایی اجازه می دهند اطلاعات از یک سلول مغز به سلول دیگر منتقل شود. این انتقال دهنده عصبی دوپامین و نور اپی نفرین هستند که توجه، پاسخ به نشانه های مفید، هوشیاری، سطح فعالیت و رفتار اکتشافی را تحت تأثیر قرار می دهند.

متخصصان معتقدند دوپامین برای توجه به نشانه های جالب محیطی یا نشانه های مربوط به مسایل حیاتی مهم است. به عنوان مثال دوپامین احتمالأ عمل توانایی نوزاد برای بازشناسی صورت یا صدای مادرش را تسهیل می کند. نارسایی در عملکرد دوپامین منجر به عدم فعالیت مناسب (بی توجهی) و پاسخ تصادفی به محرکهای نامربوط (بیش فعالی) می شود.

نور اپی نفرین پاسخ به نشانه های با ارزش شامل علایم تهدید، تنبیه و نشانه های بی ارزشی را تحت تأثیر قرار می دهد. کمبود نور اپی نفرین احتمالأ منجر به واکنشهای تکانشی، بی باکانه یا بی اعتنایی و نیز شکست در یادگیری چگونگی کنترل تکانه ها می شود. از سوی دیگر پاسخ دهی بیش از حد این سامانه ممکن است به بازداری رفتاری گسترده و اضطراب منجر شود. رایج ترین این داروها عبارتند از: متیل فندیت / دگزتراآمفتاین / آدرال / پمولین.

داروهای غیرمحرک در اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مثل ایمی پیرامین، دسیپرامین و نورتریپتیلین به عنوان داروهای اثر بخش با سطح ایمنی مناسب برای درمان اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی پذیرفته شده است. این داروها شروع عمل کندتری نسبت به داروهای محرک دارند و برای تأثیر قابل ملاحظه به سطح خون مناسب نیاز دارد، پزشکان باید تحمل بیشتری برای شناسایی اثرات مفید این داروها، قبل از تغییر درمان داشته باشند. بوپرپین ، داروهای ضد افسردگیSSRI ، کلونیدین و گانفاسین برای افراد دارای این اختلال که تیک یا پرخاشگری دارند، عصبی و هیجانی هستند و یا سخت به خواب می روند، مناسب است.

درمانهای روانشناختی بیش فعالی:

درمانهای روانشناختی متعددی برای اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) وجود دارند که می‌توانند به تنهایی یا در کنار دارو درمانی برای بهبود علائم و ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به این اختلال به کار گرفته شوند. برخی از رایج‌ترین این درمان‌ها عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT) بیش فعالی :

این روش درمانی به افراد مبتلا کمک می‌کند تا الگوهای تفکر منفی و مخرب خود را شناسایی و اصلاح کنند و رفتارهای خود را به شیوه‌ای مؤثر مدیریت کنند. CBT می‌تواند به طور خاص برای آموزش مهارتهایی مانند سازماندهی، مدیریت زمان، حل مسئله و کنترل تکانه مفید باشد.

آموزش مهارت‌های اجتماعی در بیش فعالی:

این نوع درمان به افراد مبتلا به ADHD کمک می‌کند تا مهارتهای لازم برای تعاملات اجتماعی مؤثر را یاد بگیرند و در روابط خود با دیگران عملکرد بهتری داشته باشند. آموزش مهارتهای اجتماعی می‌تواند شامل آموزش نحوه برقراری ارتباط، حل تعارض، ایجاد و حفظ روابط و تنظیم احساسات باشد.

آموزش والدین کودکان دارای بیش فعالی:

این روش درمانی به والدین کودکان مبتلا به ADHD یا بیش فعالی آموزش می‌دهد تا چگونه رفتار فرزند خود را به شیوه‌ای مؤثر مدیریت کنند. آموزش والدین می‌تواند شامل تکنیکهای نظم و انضباط مثبت، ایجاد ساختار و روال در خانه و تشویق رفتارهای مثبت باشد.

درمان مبتنی بر ذهن آگاهی در در بیش فعالی:

این روش درمانی به افراد مبتلا به ADHD یا بیش فعالی کمک می‌کند تا توجه خود را بر لحظه حال متمرکز کنند و از افکار و احساسات مزاحم خود آگاه شوند. ذهن آگاهی می‌تواند به کاهش استرس، اضطراب و علائم بی‌قراری در افراد مبتلا به ADHD یا بیش فعالی کمک کند.

نوروفیدبک در بیش فعالی

این روش درمانی از طریق آموزش افراد برای کنترل فعالیت‌های مغزی خود به منظور بهبود علائم ADHD یا بیش فعالی عمل می‌کند. نوروفیدبک یک روش درمانی غیرتهاجمی است که می‌تواند به طور قابل‌توجهی علائم ADHD یا بیش فعالی را در برخی افراد کاهش دهد. انتخاب بهترین درمان روانشناختی برای ADHD یا بیش فعالی به عوامل مختلفی از جمله سن، شدت علائم، نیازها و ترجیحات فرد بستگی دارد. در بسیاری از موارد، ترکیبی از درمانهای مختلف بهترین نتیجه را به همراه خواهد داشت.

درمان بیش فعالی با نوروفیدبک لورتا: مراحل و جزئیات:

نوروفیدبک لورتا یکی از روش‌های نوین و موثر در درمان اختلال بیش فعالی (ADHD) است. این روش با آموزش مستقیم به مغز، به بهبود عملکرد آن و کاهش علائم بیماری کمک می‌کند. در ادامه به مراحل و جزئیات این روش درمانی می‌پردازیم:

مرحله اول: ارزیابی اولیه برای درمان بیش فعالی با نوروفیدبک لورتا

جمع‌آوری اطلاعات: در این مرحله، متخصص نوروفیدبک اطلاعات کاملی در مورد علائم، سابقه پزشکی و داروهای مصرفی فرد جمع‌آوری می‌کند.

انجام EEG (الکتروانسفالوگرافی): با استفاده از دستگاه EEG، فعالیت الکتریکی مغز فرد اندازه‌گیری شده و نقشه مغزی او تهیه می‌شود. این نقشه نشان می‌دهد که کدام نواحی مغز عملکرد غیر طبیعی دارند.

تعیین پروتکل درمانی: بر اساس نتایج EEG و ارزیابی بالینی، متخصص پروتکل درمانی فرد را مشخص می‌کند. این پروتکل شامل تعداد جلسات، مدت زمان هر جلسه و اهداف درمانی است.

مرحله دوم: جلسات درمانی برای درمان بیش فعالی با نوروفیدبک لورتا

اتصال به دستگاه: در هر جلسه، فرد به دستگاه نوروفیدبک متصل می‌شود. حسگرهایی روی سر فرد قرار می‌گیرند تا فعالیت مغزی او را ثبت کنند.

بازی درمانی: در حین ثبت فعالیت مغزی، فرد به یک بازی کامپیوتری یا فعالیت دیگری مشغول می‌شود. این بازی‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به فرد بازخورد مستقیم از فعالیت مغزی‌اش می‌دهند.

آموزش مغز: با دریافت بازخورد، مغز یاد می‌گیرد که فعالیت خود را به سمت الگوهای سالم‌تر هدایت کند. به مرور زمان، مغز این الگوهای جدید را تثبیت کرده و عملکرد بهتری پیدا می‌کند.

مرحله سوم: ارزیابی پیشرفت در درمان بیش فعالی با نوروفیدبک لورتا

تکرار EEG: در طول درمان، به صورت دوره‌ای EEG انجام می‌شود تا پیشرفت درمان ارزیابی شود.

بررسی علائم بالینی: متخصص علائم بالینی فرد را نیز مورد ارزیابی قرار می‌دهد تا از کاهش علائم بیش فعالی اطمینان حاصل کند.

مزایای درمان بیش فعالی با نوروفیدبک لورتا

1- بدون دارو: این روش درمانی بدون نیاز به دارو انجام می‌شود و عوارض جانبی ندارد.

2- اثرات طولانی مدت: با تقویت شبکه‌های عصبی مغز، اثرات درمان ماندگار خواهد بود.

3- درمان هدفمند: با توجه به نتایج EEG، درمان به صورت کاملا شخصی‌سازی شده برای هر فرد انجام می‌شود.

4- بهبود عملکرد شناختی: علاوه بر کاهش علائم بیش فعالی، این روش به بهبود توجه، تمرکز، حافظه و کنترل تکانه‌ها کمک می‌کند.

چه کسانی می‌توانند از نوروفیدبک لورتا بهره‌مند شوند؟

افرادی که به اختلال بیش فعالی (ADHD) مبتلا هستند. افرادی که دارای مشکلات تمرکز، یادگیری و کنترل تکانه هستند. افرادی که به دنبال درمان مکمل برای اختلالات دیگر مانند اوتیسم، اضطراب و افسردگی هستند. توجه: نوروفیدبک لورتا یک روش درمانی مکمل است و باید تحت نظر متخصص نوروفیدبک انجام شود. قبل از شروع هرگونه درمان، بهتر است با متخصص خود مشورت کنید. مرکز یاشام با آخرین تجهیزات و امکانات از قبیل نقشه برداری مغز و QEEG و نوروفیدبک لورتا با هزاران درمان موفق در خدمت شما است برای دریافت مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید.

روش رفتاری در اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی:

اصول رفتاری زیر فراوانی رفتار خاصی را در افراد مبتلا به بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز بوسیله تغییر پیامدهایشان افزایش یا کاهش می دهند:

تقویت مثبت در اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی:

به عنوان مثال، اگر کودکی که به آرامی روی صندلی خود نشسته است از والدین پاداش دریافت کند این کار باعث می شود که کودک غالبأ به آرامی روی صندلی خود بنشیند. توجه کردن به رفتار نامطلوب غالبأ نوعی تقویت غیر عمدی در کلاس و خانه است.

تقویت منفی در اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی:

به عنوان مثال، والدین به کودک خود می گویند که برادر خود را نزند، کودک اطاعت نمی کند که در نتیجه آن والدین از دستوری که منجر به افزایش کتک زدن کودک شده است صرف نظر می کنند. عدم اطاعت (نافرمانی) غالبأ به صورت غیر عمدی تقویت منفی می شود.

تنبیه در در اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی

به عنوان مثال، امتیاز تلفن کردن از نوجوانی که دیر به خانه می آید، گرفته می شود. اگر فراوانی و یا درجه دیر رسیدن کاهش یابد، از دادن امتیاز تلفن کردن یک تنبیه مؤثری بوده است، یا مثلأ ترکیب جایزه برای حضور به موقع ( تقویت اجتماعی مثبت) همراه با از دست دادن امتیاز برای دیر آمدن(هزینه رفتار)

محروم کردن در در اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی

محروم کردن یعنی انتقال کودک برای مدتی از محیطی که در آن تقویت دریافت می کرده به محیط دیگری که تقویت در آن وجود ندارد یا کم است، مثل مجبور کردن کودک به نشستن بر روی صندلی آشپزخانه یا فرستادن کودک به خانه شان.

خاموشی رفتار در اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی

خاموشی فرآیند نادیده پنداشتن رفتار ( تقویت نکردن ) تا توقف کامل آن رفتار است. به عنوان مثال، زمانی که والدین حالت خشم ( کج خلقی ) کودک را نادیده می گیرند، سرانجام حالت کج خلقی متوقف می شود و احتمال بروز این حالتها در آینده کاهش می یابد.

روش شناختی در درمان اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی

نظریه های شناختی بر روی اصول تقویتی برای تغییر تفکر یا شناختهای مرتبط به رفتارهای اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی تأکید می کنند. این نظریه ها بر روی روش گفتار درونی شده برای تنظیم رفتار تأکید می کنند. تفکر غیر منطقی یا منحرف می توانند منجر به بد رفتاری شود.

مانند کودکی که قبل از اینکه فکر کند بازی را بهم می ریزد. تغییر تفکر کودک یا خود صحبتی درباره چیزی واقع بین تر مثل ( من می دانم که بی صبری کردم، من نیاز دارم که صبر کنم ) به کنترل رفتارش کمک خواهد کرد. درمان شناختی، افزایش توانایی مراجع در حل مشکلات و تنظیم رفتار خودش است. مداخله های شناختی در درمان این اختلال غالبأ توأم با راهبردهای رفتاری بکار می روند.

برخی از روش‌های شناختی رایج در درمان ADHD عبارتند از:

آموزش بازسازی شناختی در درمان بیش فعالی:

این روش به افراد کمک می‌کند تا افکار منفی و غیرقابل‌تعمیم را که در علائم ADHD نقش دارند، شناسایی و به چالش بکشند.

حل مسئله در درمان بیش فعالی:

این روش به افراد می‌آموزد که چگونه مشکلات را به طور مؤثر حل کنند و از رفتارهای تکانش‌گرانه اجتناب کنند.

مدیریت زمان در درمان بیش فعالی:

این روش به افراد کمک می‌کند تا زمان خود را به طور مؤثر برنامه‌ریزی و مدیریت کنند و از به تعویق انداختن کارها اجتناب کنند.

آموزش مهارت‌های سازمانیدر درمان بیش فعالی:

این روش به افراد کمک می‌کند تا وسایل خود را سازماندهی کنند و از گم کردن یا فراموش کردن چیزها اجتناب کنند.

آموزش مهارت‌های ارتباطی در درمان بیش فعالی:

این روش به افراد کمک می‌کند تا به طور مؤثر با دیگران ارتباط برقرار کنند و از سوءتفاهم جلوگیری کنند.

نقص توجه اختلال بیش فعالی (ADHD) از دیدگاه انجمن گفتار و زبان آمریکا (ASHA):

نقص توجه/ اختلال بیش فعالی (ADHD) چیست؟ علایم نقص توجه/ اختلال بیش فعالی (ADHD) چیست؟ بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز چگونه تشخیص داده میشود؟ گفتاردرمانگر چه خدماتی را به کودکان با بیشفعالی و کمبود توجه و تمرکز ارایه میدهد؟ علت بیش فعالی چیه؟ ADHD چیست؟ یک مشکلی در مغز وجود دارد که روی توانایی توجه فرد تاثیر میگذارد و در کودکان سن مدرسه دیده میشود.

علایم و نشانه های نقص توجه اختلال بیش فعالی چیست؟

این اختلال یک اختلال کرونیک است در تمام طول زندگی فرد روی عملکردش تاثیر میگذارد. این اختلال در تمام موقعیت زندگی دیده میشود و فقط یک موقعیت را تحت تاثیر قرار نمیدهد. تحقیقات اخیر وجود دو خصوصیت متمایز را دراین بیماران گزارش نموده است بی توجهی و بیش فعالی_ تکانشگری.

نشانه های بی توجهی:

وجود مشکل در تمرکز، وجود افکار بی ربط، داشتن مشکل در تمرکز و توجه پایدار، به نظر میرسد گوش نمیدهند، عملکرد فرد به نوع تکلیف وابسته است. در فعالیتهایی که لذت بخش است توجه بهتری دارند. در برنامه ریزی، سازماندهی و اتمام تکلیف سر موقع مشکل دارند. در یادگرفتن مهارتهای جدید مشکل دارند. در خود تنظیمی رفتار مشکل دارند یعنی در کنترل و اصلاح رفتار خود بسته به موقعیتهای مختلف مشکل دارند.

علایم و نشانه های نقص توجه اختلال بیش فعالی:

به نظر میرسد اصلا نمیتوانند بنشینند. در عوض کردن فعالیتها مشکل دارند. سعی میکنند در آن واحد چند فعالیت را باهم انجام بدهند.

علایم و نشانه های تکانشگری در کودکان مبتلا به بیش فعالی

مشکل در تفکر قبل از عمل دارند. مثلا زمانی که ناراحت و یا مضطرب هستند همکلاسی خود را کتک میزنند. نمی توانند منتظر نوبت خود شوند مثلا در بازی

چطوری ADHD تشخیص گذاری میشود؟

با اطلاعاتی که از خانواده و متخصصان ارایه میشود پزشک کودک این اختلال را برچسب گذاری می کند این متخصصان عبارتند از : گفتاردرمانگر، معلمان ، پرستاران، روانشناسان و متخصصان مغز و اعصاب و روانپزشکان

گفتاردرمانگران موارد زیر را مورد ارزیابی قرار میدهند:

مشاهده تعاملات کودک با همکلاسیها در کلاس یا در موقعیت ارزیابی، مشاهده مکالمه او با والدین و دیگر اعضای خانواده، مصاحبه از والدین در مورد رشد گفتار و زبان کودک، بررسی و ارزیابی خودآگاهی فرد از نیازها و مشکلات خودش و متناسب سن بودن آنها، ارزیابی رسمی مهارتهای گفتار و زبان مانند روانی گفتار ، تولید ، دستور زبان،مهارت معناشناسی، آگاهی از صداها، ارزیابی از توانایی داستانگویی، رعایت توالی، فهمیدن موضوع اصلی، ارزیابی مهارتهای ارتباط اجتماعی (کاربرد شناسی زبان)، بیان داستان و دیدگاههای شخصیتهای داستان، ارزیابی توانایی برنامه ریزی، سازمانبندی، و بیان جزئیات

چه کارهایی را گفتاردرمانگران با کودکان بیش فعال انجام می دهند؟

الگوهای گفتار و زبان از کودکی به کودک متفاوت هست. مثلا برخی از این کودکان مشکلات و ناتوانیهای یادگیری دارند که گفتار وزبان آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. مداخله گفتار و زبان در این کودکان کاملا شخصی است چون هرفردی نیاز خاص و ویژه ای دارد.

پزشک دارویی را برای مراجع تجویز میکند تا به توجه کودک کمک کند. و کار گفتاردرمانگر بررسی رفتار کودک قبل و بعد از تجویز دارو میباشد. گفتاردرمانگر به معلم توصیه هایی را برای اصلاح میط آموزش ارایه می نماید. گفتاردرمانگر اهداف درمانی زبانی را برای کودک طراحی می کند. لازم به یادآوری است که این اهداف برای هر فرد متفاوت است.

کمک گفتاردرمانی به کودکان کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی:

کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) ممکن است در زمینه های مختلف، از جمله گفتار و زبان، با مشکلاتی روبرو باشند. گفتاردرمانی می تواند به این کودکان در بهبود مهارت های ارتباطی و زبانی شان کمک کند و به آنها در غلبه بر چالش های ناشی از ADHD یاری رساند.

نقش گفتاردرمانگر در کار با کودکان دارای بیش فعالی:

یک گفتاردرمانگر متخصص در ارزیابی و درمان مشکلات گفتار، زبان، بلع و ارتباط است. در مورد کودکان مبتلا به بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز، گفتاردرمانگر می تواند: مهارت های گفتاری: به کودک در تلفظ صحیح صداها، جمله بندی و وضوح گفتار کمک کند. مهارت های زبانی: درک و استفاده از زبان، از جمله دایره لغات، دستور زبان و توانایی برقراری ارتباط موثر را در کودک تقویت کند. مهارت های اجتماعی: به کودک در یادگیری چگونگی تعامل مناسب با دیگران و حل تعارضات کمک کند. مهارت های شناختی: به کودک در بهبود حافظه، توجه و تمرکز یاری رساند.

روشهای گفتار درمانی در کودکان دارای بیش فعالی:

گفتاردرمانگران از طیف وسیعی از روش ها برای کمک به کودکان مبتلا به بیش فعالی استفاده می کنند، از جمله:

تمرینات: گفتاردرمانگر با کودک برای تمرین مهارت های گفتاری و زبانی اش کار می کند. این تمرینات می تواند شامل بازی ها، فعالیت های خلاقانه و گفتگوی مستقیم باشد. فناوری: از ابزارهای مختلف مانند کامپیوترهاو اپلیکشنها برای کمک به کودک در یادگیری و تمرین مهارت هایش استفاده می شود. آموزش: به والدین و معلمان کودک در مورد بیش فعالی و نحوه کمک به او در خانه و مدرسه آموزش داده می شود.

مزایای گفتاردرمانی در بیش فعالی:

گفتاردرمانی می تواند فواید زیادی برای کودکان مبتلا به بیش فعالی داشته باشد، از جمله:

بهبود مهارت های ارتباطی: این امر به کودک در برقراری ارتباط موثرتر با دیگران و افزایش اعتماد به نفسش کمک می کند. کاهش مشکلات رفتاری: مهارت های ارتباطی بهتر می تواند به کاهش ناامیدی و عصبانیت کودک و بهبود رفتار او کمک کند. افزایش عملکرد تحصیلی: مهارت های زبانی قوی تر به کودک در یادگیری و پیشرفت در مدرسه کمک می کند. بهبود کیفیت زندگی: گفتاردرمانی می تواند به کودک در داشتن زندگی شادتر و پربارتر کمک کند.

درمان مشکلات یادگیری، درمان و بهبود مهارتهای اجتماعی، درمان و بهبود مهارتهای زبانی، درمان و بهبود مهارتهای گفتاری، آموزش و درمان مهارتهای نوبت گیری و انتظار، بهبود مهارتهای لازم برای کلاس درس.

تأخیر در گفتار ، تأخیر مهارتهای حرکتی درشت تأخیر در حرکات حرکتی ظریف، علاوه بر این بسیاری از مبتلایان کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی مشکلات حسی را نشان می دهند یا اختلال پردازش حسی همراه دارند. به نظر می رسد بسیاری از کودکان مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی ، شب به سختی آرام می شوند ، به خصوص وقتی والدین در تلاش هستند تا آنها را به رختخواب ببرند.

کاردرمانی و کودکان بیش فعال: یک نگاه جامع

کاردرمانی یکی از روش‌های درمانی موثر برای کودکان مبتلا به بیش‌فعالی و نقص توجه (ADHD) است. این روش درمانی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های مورد نیاز برای زندگی روزمره را بهبود بخشند و در نهایت استقلال بیشتری پیدا کنند.

کاردرمانی چه کاری را برای کودکان کاردرمانی و کودکان بیش فعالی انجام می دهد؟

کاردرمانی یکی از روش‌های درمانی موثر برای کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه (ADHD) است. این روش درمانی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های مورد نیاز برای زندگی روزمره را بهبود بخشند و در نهایت استقلال بیشتری پیدا کنند.

کاردرمانگران با استفاده از فعالیت‌ها و تمرین‌های هدفمند، به کودکان مبتلا به بیش فعالی یا ADHD کمک می‌کنند تا:

مهارت‌های حرکتی ظریف و درشت را بهبود بخشند: این شامل فعالیت‌هایی مانند بازی با اسباب‌بازی‌های کوچک، نقاشی، ساختن با بلوک‌ها و فعالیت‌های بدنی است.

تمرکز و توجه را افزایش دهند: کاردرمانگران از بازی‌ها و فعالیت‌هایی استفاده می‌کنند که به کودک کمک می‌کند تا مدت زمان بیشتری بر روی یک کار تمرکز کند و توجه خود را به جزئیات معطوف کند.

مهارت‌های سازماندهی و برنامه‌ریزی را تقویت کنند: از طریق فعالیت‌هایی مانند مرتب کردن اسباب‌بازی‌ها، برنامه‌ریزی برای انجام تکالیف و مدیریت زمان، کودکان یاد می‌گیرند تا کارهای خود را به صورت منظم انجام دهند.

اعتماد به نفس را افزایش دهند: موفقیت در انجام فعالیت‌های درمانی و مشاهده پیشرفت‌های خود، باعث افزایش اعتماد به نفس در کودک می‌شود.

مهارت‌های اجتماعی را بهبود بخشند: کاردرمانگران به کودکان کمک می‌کنند تا با دیگران تعامل کنند، نوبت خود را رعایت کنند و در گروه کار کنند.

مهارت‌های خودتنظیمی را تقویت کنند: این شامل یادگیری کنترل احساسات، مدیریت خشم و تنظیم رفتار است.

تکنیک‌های کاردرمانی برای کودکان دارای بیش فعالی

بیش فعالی

کاردرمانگران از تکنیک‌های مختلفی برای درمان کودکان بیش فعال استفاده می‌کنند، از جمله:

بازی درمانی: از طریق بازی، کودکان می‌توانند احساسات و تجربیات خود را بیان کنند و مهارت‌های اجتماعی را بهبود بخشند.

حسی-حرکتی: فعالیت‌هایی که حواس پنج‌گانه را درگیر می‌کنند، به کودکان کمک می‌کنند تا بهتر به محیط اطراف خود پاسخ دهند و انرژی خود را تخلیه کنند.

تمرینات شناختی: این تمرین‌ها به بهبود حافظه، توجه، حل مسئله و برنامه‌ریزی کمک می‌کنند.

تمرینات حرکتی: فعالیت‌های بدنی منظم به کاهش انرژی اضافی و بهبود هماهنگی کمک می‌کنند.

فواید کاردرمانی برای کودکان بیش فعال:

بهبود عملکرد تحصیلی: با افزایش تمرکز و سازماندهی، کودکان می‌توانند بهتر در مدرسه عمل کنند. کاهش رفتارهای مشکل‌ساز: با یادگیری مهارت‌های خودتنظیمی، کودکان کمتر دچار مشکلات رفتاری می‌شوند. افزایش استقلال: کودکان یاد می‌گیرند تا کارهای روزمره خود را به تنهایی انجام دهند. بهبود کیفیت زندگی: کاردرمانی به کودکان کمک می‌کند تا روابط اجتماعی بهتر برقرار کنند و از زندگی خود لذت ببرند.

آموزش کودکان دارای بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز (ADHD) و آموزش در خانه

آموزش در خانه، بسیاری از چالش‌هایی را که دانش‌آموزان در یک محیط مدرسه سنتی با آن‌ها مواجه هستند، برطرف می‌کند. به عنوان مثال، بی قراری زمانی که باعث مزاحمت همکلاسیهای اطراف نمی شود، اهمیت چندانی ندارد و حتی نشان داده شده است که باعث بهبود توجه در یادگیرندگان حرکتی می شود

زمانیکه به تنهایی یا تنها با یک یا دو خواهر و برادر در خانه درس می خوانید، صبر کردن تا نوبت فرد نیز کمتر مطرح می شود. بسیاری از مسائل دیگر را می‌توان با فناوری‌های کمکی، مدل‌سازی و راهنمایی 1 به 1 بررسی و اصلاح کرد.
از این گذشته، بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD بسیار خلاق و مبتکر هستند، یافتن راههایی برای استفاده از نقاط قوت او و در عین حال به حداقل رساندن نقاط ضعف از مهمترین نکات آموزش کودکان دارای اختلال توجه و تمرکز است.کودکان مبتلا به ADHD از یک برنامه آموزشی تخصصی بهره مند می شوند

یک رویکرد “خارج از جعبه” برای یادگیری به فرزند شما تغییری طراوت بخش از نشستن در کلاس درس یا پشت میز و خواندن کتاب های درسی ارائه می دهد. در محیط خانه، جایی که زنگ مدرسه، صدای پس‌زمینه و سایر عوامل حواس‌پرتی محدود است، دانش‌آموزان به احتمال زیاد در حین یادگیری تمرکز بهتری خواهند داشت. یکی از راه‌های استفاده از نقاط قوت فرزندتان به نفع او، در نظر گرفتن آموزش آنلاین در خانه برای ADHD است.

بهترین برنامه درسی در مدرسه خانگی برای ADHD

والدین انعطاف‌پذیری لازم را برای ایجاد یک بسته ایده‌آل از برنامه درسی مدرسه خانگی برای کودک ADHD خود دارند. اغلب، دانش‌آموزان مبتلا به این اختلال در موضوعات درسی دارای سطوح نابرابر مهارت هستند. به عنوان مثال، آنها ممکن است در ریاضیات مهارت استثنایی داشته باشند، اما در خواندن و نوشتن 2 تا 3 کلاس پایین تر از حد معمول خود کار می کنند
یادگیری کامپیوتری برنامه ای انعطاف پذیر را فراهم می کند که کودکان مبتلا به ADHD می توانند از آن بهره مند شوند. آنها می توانند در صورت نیاز شروع کنند و متوقف کنند، در هر زمانی از روز که در بهترین حالت خود هستند کار کنند و استراحت های مکرر داشته باشند.

برنامه درسی آنلاین در مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

حواس پرتی بیرون را به حداقل می رساند، به شما امکان می دهد از بین فعالیت های مختلفی که فرزندتان را درگیر می کند انتخاب کنید، وظایف / درسهایی را که هنوز تکمیل نکرده است به فرزندتان یادآوری می کند
این روش به دانش‌آموز اجازه می‌دهد تا در موضوعاتی که در آنها برتری دارد به سرعت حرکت کند یا مفاهیم را در جایی که نیاز به بررسی بیشتر دارد تکرار کند، از نقاط قوت یادگیری بصری استفاده کند.

سوالات رایج در مورد بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز

کودکان داری کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی چه غذاهایی را نخورند؟

برخی از غذاهای رایج که می تواند باعث بروز واکنش های کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی شود شامل شیر ، شکلات ، سویا ، گندم ، تخم مرغ ، لوبیا ، ذرت ، گوجه فرنگی ، انگور و پرتقال است. اگر گمان می کنید حساسیت غذایی ممکن است در علائم اختلال کمبود توجه کودک شما نقش داشته باشد ، در مورد آزمایش رژیم غذایی حذف با دکتر یا متخصص تغذیه خود صحبت کنید.

آیا عدم تماس چشمی نشانه کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی است؟

تماس چشمی: اجتناب از تماس چشمی ممکن است یک رفتار شخصیتی کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی و یا اختلال طیف اوتیسم باشد. آنها ممکن است به نظر برسند که شما را نادیده می گیرند ، اما برخی از کودکان در برقراری تماس چشمی مشکل دارند.

آیا نوروفیدبک برای کودکان مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی مفید است؟

درمغز افراد مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی مقدار زیادی موج دلتا با فرکانس پایین یا امواج مغزی تتا و کمبود امواج مغزی با فرکانس بالا بتا ایجاد می شود. نوروفیدبک در بیش از 20 تا 40 جلسه تمرین برای معکوس کردن این نسبت کار می کند. هدف نهایی هم افزایش فعالیت مفید مغز و کاهش کلی علایم کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی است.

چگونه می توانم با کودک دارای بیش فعالی دارای کمبود توجه و تمرکز بهتر ارتباط برقرار کنم؟

هر زمان ممکن ، چهره به چهره ارتباط برقرار کنید. این کودکان با نشانه های غیر کلامی مانند تماس چشمی ، صدای صدا و حرکات بسیار بیشتر از کلمات ارتباط برقرار می کنند. فعالانه گوش کنید و گفتار اور را قطع نکنید. سوال بپرسید. درخواست ها را تکرار کنید. احساسات خود را مدیریت کنید.

چرا بچه های مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی زیاد صحبت می کنند؟

کودکانی که دارای بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز هستند بیش از حد صحبت می کنند این کودکان اغلب در مهار و کنترل پاسخ های خود مشکل دارند. آنها ممکن است هر آنچه را که ابتدا به ذهن می آید را بدون فکر بیان کنند. کودکان و نوجوانان (و بزرگسالان) مبتلا، ممکن است بیش از حد صحبت کنند.

آیا کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی باعث مشکلات اجتماعی می شود؟

افراد مبتلا به بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز اغلب به دلیل عدم توجه ، تحریک پذیری و بیش فعالی ، مشکلات اجتماعی ، طرد اجتماعی، مشکلات روابط بین فردی را تجربه می کنند. چنین پیامدهای منفی بین فردی باعث درد و رنج عاطفی می شود.

علایم کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی در چه سنی به اوج می رسد؟

علائم بیش فعالی به طور معمول در 7 تا 8 سالگی شدیدتر است ، پس از آن به تدریج کاهش می یابد. شدت اوج رفتار تکانشی معمولاً در سن 7 یا 8 سالگی است. سن خاصی از شدت اوج برای رفتارهای بی توجهی وجود ندارد.
آیا کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی (اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی) با اوتیسم اشتباه گرفته میشود؟
در مراحل اولیه ، ممکن است بیش فعالی و کمبود توجه و با اتیسم اشتباه گرفته شود. هر دو گروه از این کودکان در برقراری ارتباط و تمرکز دچار مشکل هستند اما اگر توسط فرد با تجربه ای ارزیابی شوند کاملاً بصورت مشخص متفاوت از هم هستند.

مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز کدامند؟

آموزش در خانه مزایا زیادی برای کودک مبتلا به مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز دارد. این روش انعطاف‌پذیری بسیار خوبی را برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) دارد.
ارائه آموزش به فرزندتان با ADHD که بتواند نیازهای او را برآورده کند، به او کمک می کند اعتماد به نفس پیدا کند و از نظر تحصیلی بهتر عمل کند. کودکان مبتلا به ADHD اغلب در مدرسه دارای مشکلات آموزشی، رفتاری و اجتماعی هستند. در یک محیط مدرسه سنتی، آنها باید در محیط کلاسی پر از عوامل حواس پرتی و قوانین غیرقابل مذاکره یاد بگیرند و زندگی کنند.

آیا مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز می تواند بر یادگیری تأثیر بگذارد؟

هر اختلالی با علائم اصلی بیش فعالی، بی توجهی و تکانشگری بر نحوه یادگیری کودک تأثیر می گذارد. بسیاری از موفقیتهای سنتی تحصیلی به این بستگی دارد که دانش آموز چگونه می تواند به وظایف خود عمل کند و انتظارات معلم و کلاس را برآورده کند.
افراد مبتلا به ADHD ممکن است هر یک از رفتارهای زیر (و بسیاری موارد دیگر) را نشان دهند که می تواند بر یادگیری در یک موقعیت کلاس درس تأثیر بگذارد: بی قراری در طول زمان آموزشی، دشواری انتظار برای نوبت در موقعیت های گروهی، ناتوانی در پیگیری دستورالعمل ها، جابجایی وظایف قبل از اتمام کار قبلی، جاگذاری اشتباه اقلام مورد نیاز برای تکمیل وظایف

بیشترین مشکلات زبانی در کودکان مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی کدام است؟

به دلیل رفتارهای تکانشی و مهارتهای ضعف در سامان دهی زبان مشکلات زیر مشاهده می شود مشکلات در گفتمان کلاس، مهارت نوشتاری ضعیف، ضعف در روایتها و گفتگوها، مشکلات کلمه یابی

افراد مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی (اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی) چگونه فکر می کند؟

مبتلایان به کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی در زمان حال زندگی می کنند و از گذشته سخت یاد می گیرند و یا تصوری از آینده ندارند تا عواقب عملکرد خود را ببینند. “عمل کردن بدون فکر کردن” تعریف تکانشی بودن است و یکی از دلایلی است که افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی در یادگیری از طریق تجربه مشکل دارند.

به طور خلاصه علت بیش فعالی / کمبود توجه چیه ؟

علت این مشکل ناشناخته است. بنظر علت ژنتیکی دارد. بیشتر این کودکان تارخچه خانوادگی دارند که با بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز مرتبط است.