یکی از مهارتهای پیش کلامی که کودکان قبل از گفتار باید آنرا داشته باشند مهارت کنترل نفس است.
منظور از کنترل تنفس چیست و چرا مهم است؟
کنترل تنفس برای تولید گفتار بسیار مهم می‌باشد. ما به هنگام صحبت کردن، به نحو پیچیده‌ای تنفس خود را کنترل می‌کنیم. این توانایی مهم در آغاز زندگی یعنی هنگامیکه نوزادان غان و غون[۱] را تجربه می‌کنند بدست می‌آید.
کودکان کم شنوای شدید ممکن است برای صحبت کردن به جای اینکه از بازدم استفاده کنند از دم استفاده کنند و به این ترتیب اصواتی که تولید می‌کنند مشابهتی با گفتار گویندگان سالم ندارد. کودکان مبتلا به فلج مغزی یا شکاف کام نیز ممکن است بعلت ضعف در عضلات گفتاری تنفس خود را بخوبی کنترل نکنند.
چگونه می‌توان کنترل تنفسی را بهبود بخشید؟
جهت کنترل آن بازیهای فراوانی هستند که در آنها فوت کردن بکار می‌رود. مثل فوت کردن روی پوست، فوت کردن برای ایجاد بخار نفس روی آینه یا پنجره که کودکان را با نگاه کردن و حس کردن، از تنفس آگاه می‌سازد. در ابتدا کودکان ممکن است فقط نگاه کنند و سپس فوت بکنند.
کنترل تنفس با بازیهای فوت کردنی:
داخل آب صابون فوت کنید تا حباب تشکیل شود. در حمام با اسباب بازیها یا دستها حباب درست کنید. پودر تالک (بچه) را با فوت کردن از روی دستها پاک کنید. پر را فوت کنید. قایق یا اردک پلاستیکی روی آب را فوت کنید. دستمال کاغذی را فوت کنید. به اشیاء متحرک فوت کنید.
کنترل تنفس و بازیهای فوت کردنی سخت‌تر
توپ پینگ پونگ را فوت کنید. با کمک نی‌های نازک و کلفت در آب حباب درست کنید. ابتدا از نی کلفت استفاده کنید. شمع را با فوت خاموش کنید. با کمک یک حلقه حباب درست کنید (آب صابون). شیپور کاغذی را فوت کنید. با سوت جشن فوت کنید. رنگ را روی کاغذ فوت کنید تا پخش شود. می‌توانید از نی استفاده کنید. میکروفون یا شیپور را فوت کنید. تنفس عمیق و کوتاه بکنید. آسیاب بادی را فوت کنید